#31 Filozofia wieczysta po słabym researchu

Ugryźć problem samotności od drugiej strony. W samym zarodku samotność wynika z przekonania o własnej indywidualności/odrębności od świata. Czy, przy braku lepszych możliwości, można poradzic sobie z tym uczuciem nie poprzez budowę nowych relacji/społecznych identyfikacji, ale poprzez dekonstrukcję barier, które w naszej rzeczywistości psychicznej izolują nas od świata? Jak zauważył Aldous Huxley w swojej książce Perennial philosophy, wiele tradycji duchowych wskazuje na podobny kierunek. W buddyźmie zen: kensho - doświadczenie swojej natury jako natury Wszechświata, u Freuda: oceaniczne uczucie - poczucie jedności ze światem zanim niemowlak zaczął odróżniać siebie od reszty świata, itd.





Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

#53 Ślepcy i słoń - ulubione fragmenty

 AWAKENING HYPOTHESIS Have you ever carefully investigated exactly what happens when you wake up in the morning? What is the very first conscious experience, in the first fraction of a second, before you even remember who you are and what you will do today? I have found that part of the phenomenology of waking from dreamless deep sleep is a primordial sense of confidence that perceptual states will very soon occur, that one is now “open to the world” and knows about one’s epistemic capacity, and also that one can (and very soon will) know where one is, what time it is, and so on. In a few milliseconds, one will also know who one is: Phenomenologically, the gradual transition from unconsciousness to the wake state is characterized by another subtle and intuitive presentiment, something that one might perhaps term a phenomenal “foreshadowing of selfhood.” This is an expectation not merely of knowledge, but of egoic self-knowledge—but before it actually manifests.  Waking up inv...
Czytaj więcej

#10 Twierdzenie Gödla, czyli matematyczny paradoks Epimenidesa

Obraz
Na podstawie wykładu D. Hofstadtera "Limits of Logic: The Gödel Legacy" Wszystko zaczęło się od pracy Principia Mathematica B. Russela i A. Whiteheada. Jej celem było stworzenie kompletnego systemu formalnego, z którego można by wyprowadzić wszystkie możliwe matematyczne aksjomaty. System PM był tak skonstruowany, że nie dopuszczał możliwości samoreferencji, gdyż, jak przewidywali jego autorzy, mogłoby to doprowadzić do jego upadku. Kurt Gödel obalił przekonanie autorów PM o braku możliwości pojawienia się samoreferencji, "włamując" się do systemu za pomocą konia trojańskiego "liczby Gödla". Austriacki matematyk zauważył, że symbole PM można mapować na duże liczby całkowite, korzystając z Podstawowego Twierdzenia Arytmetyki - każda liczba może zostać przedstawiona jako unikalny iloczyn kolejnych liczb pierwszych. Gödel miał prawo tak zrobić dzięki zjawisku izomorfizmu - kiedy numery zachowują się izomorficznie do zdań PM, wtedy można mówić o wszystkich st...
Czytaj więcej

#48 Ken Wilber, One Taste - ulubione fragmenty

Transformative vs. translative spirituality In a series of books, I have tried to show that religion itself has always performed two very important, but very different, functions.  One, it acts as a way of creating meaning for the separate self: it offers myths and stories and tales and narratives and rituals and revivals that, taken together, help the separate self make sense of, and endure, the slings and arrows of outrageous fortune.  This function of religion does not usually or necessarily change the level of consciousness in a person; it does not deliver radical transformation.  Nor does it deliver a shattering liberation from the separate self altogether. Rather, it consoles the self, fortifies the self, defends the self, promotes the self.  As long as the separate self believes the myths, performs the rituals, mouths the prayers, or embraces the dogma, then the self, it is fervently believed, will be “saved”—either now in the glory of being God-saved or Godde...
Czytaj więcej